vrijdag 3 april 2015

Kweeperengelei: juweeltje op je kaasplank

Robijnkleurige membrillo

Ha! Hier haal je de zomer mee in huis!
Als je ooit in Spanje een kaasplankje met Manchego hebt besteld, dan weet ik bijna zeker dat je daar een plakje membrillo bij kreeg.
Het is de heerlijke zoete tegenhanger voor een droge kaas, noten of zelfs vlees.
En je maakt het van kweeperen.

Drie dingen zeg ik van te voren:
1. het is even een klusje (vooral lange wachttijden, dus ideaal als je een hele dag thuis bent)
2. het opstijven gaat niet altijd zoals je wilt
3. het eindresultaat is heerlijk, of je het nu smeert of snijden kunt

Zo..., op basis van bovenstaande, geef ik je het recept van deze goddelijke gelei.
En als het niet zo opstijft dat je er plakjes van kunt snijden, dan heb je een heerlijk smeersel, wat je zelfs op brood kunt eten.

Kweeperen zien er niet zo vriendelijk uit en zijn knoerthard.
Maar voor dit recept hoef je ze niet te schillen, dat scheelt weer.
Wel moet je ze goed schrobben onder een warme waterstraal. De donzige buitenkant moet er echt af.

Dit heb je nodig:

4 flinke kweeperen (= ± 1 kg.)
1 kg. suiker*
1 vanillestokje
1 citroen (rasp en sap nodig)

Dit ga je doen:

Snijd de gewassen kweeperen in kwarten en ontdoe ze van hun klokhuis.
Snijd het vanillestokje open (laat een uiteinde aan elkaar zitten).
Rasp of snijd de citroenschil van de (gewassen of biologische) citroen. Dit kan ook met een zogenaamde zesteur.
Doe de parten peer in een pan, zet ze onder water en kook ze, samen met het vanillestokje en citroenschil, ongeveer 40 minuten, totdat ze gaar zijn.

Giet het water af, vang het vanillestokje op.
Pureer de parten peer met een (staaf)mixer.
Schraap het vanillestokje leeg en voeg de zaadjes toe aan de puree.
Voeg 4 tl. citroensap toe.
Weeg de puree en voeg net zoveel suiker toe.
Roer het geheel goed in een pan met dikke bodem.
Kook dit zeer rustig, met de deksel op de pan, ongeveer 2 tot 3 uur.
Roer af en toe om te checken of er niets aanbrandt, maar laat daarbij zo min mogelijk condenswater in de pan lopen.

Het is prachtig om te zien hoe de kleur steeds intenser wordt: robijnrood.

Wanneer de puree mooi donkerrood is, dik en geurend naar cider, dan is hij klaar om gestort te worden in een ovenschaal of bakblik. Ik gebruikte een zogenaamde brownievorm.
Dit blik smeer je eerst in met wat boter, dan bekleed je hem met bakpapier*. Dit beboter je ook weer.
Giet de massa er in, strijk het glad en zet het in de oven, op 100 graden Celcius + fan. Heb je geen fan, zet dan de ovendeur op een klein
kiertje.
Laat hierin de gelei nog zo'n 2 uur drogen, maar hou 'm wel in de gaten.

Laat het geheel afkoelen en keer dan op een plank.
Wanneer het geheel stevig genoeg is om in plakken te snijden, verpak deze dan tussen stukjes bakpapier in plastic folie in de koelkast.
Is het toch smeerbaar gebleven? Bewaar in jampotjes, in de koelkast.
Het is vrij lang houdbaar, tot wel een half jaar.

Deze kweeperengelei zal de ster zijn op je kaasplankjes!

* Tip: Wist je dat bakpapier veel makkelijker te vormen is als het nat is? Houd het vel onder de kraan, knijp het uit en bekleed je vorm.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten