Lunchsalade met farro

Farro, een oeroude graansoort, lijkt op spelt en emmer. In Italië wordt farro onder andere gebruikt in een stevige soep, maar ook als ingrediënt van een salade. Heel erg lekker omdat hij een leuke beet heeft en wat nootachtig smaakt. En nu farro behalve in de schappen van de natuurwinkel ook bij appie ligt is het tijd voor een recept van deze salade, gebaseerd op mijn kooklessen in Umbria afgelopen zomer.

Wat heb je nodig?

(voor 2 personen)

- 50 gram farro

- 1 kleine courgette

- 2 teentjes knoflook

- scheutje olijfolie

- peterselie

- peper en zout

- 2 tomaten

- scheutje (appel-)azijn

- nog een scheutje olijfolie

- waterkers of rucola

- 40 gram pecorino of andere

  (schapen-)kaas

- balsamico(-crème)

Bereiding:

* Zet de farro op met koud water en kook ongeveer 25 minuten tot beetgaar. Spoel in een zeef af onder koud water.

* Halveer de courgette in de lengte en schraap er met een lepel de zaadjes uit, snij de courgette in halve maantjes. Hak de knoflook fijn.

* Doe een scheutje olijfolie in een koekenpan en smoor de courgettereepjes met de knoflook beetgaar.  Voeg fijngehakte peterselie, peper en zout toe en laat afkoelen.

* Haal de zaadjes met het sap uit de gehalveerde tomaten en snij deze dan in kleine stukjes.

* Vermeng de farro met appelazijn, olijfolie, de stukjes tomaat en wat peper en zout.

* Schik wat waterkers of rucola op een plat bord, verdeel de courgette en de farrosalade en steek er wat puntjes kaas in. Dresseer met balsamico.

Buon Appetito!

Bon Appétit - een heerlijk boek!

Een enigszins ongestructureerde encyclopedie van culinaire zaken

Bon Appétit heet het boek van Francois-Régis Gaudry & zijn vrienden.

Nog nooit van deze man gehoord? Dat is helemaal niet gek. Francois is een Franse (culinair) journalist en hij presenteert o.a. het culinaire radioprogramma 'On va déguster'.

Het was bij ons Nederlandse culinaire radioprogramma Mangiare (allemaal nog terug te luisteren via de podcast) dat wij voor het eerst hoorden van de Franse versie, van het bestaan van dit kookboek én dat het in het Nederlands was vertaald.

Jonah Freud, eigenaar van de kookboekwinkel in de Haarlemmerstraat in Amsterdam, vertelde enthousiast over de inspirerende werking van dit boek. En... ze heeft niets teveel gezegd.

Wat een heerlijk boek! Het leest als een magazine, met het grote voordeel dat het heel dik is. Wij kunnen ons niet herinneren een zo gevarieerd uitgevoerd kookboek gezien te hebben.
Op de cover staat 'Een enigszins ongestructureerde encyclopedie van culinaire zaken.' En dat is het.

Het boek staat vol schema's, plaatjes, aquarellen, lijstjes en, niet te vergeten, 250 recepten.
Die recepten zijn van 'de vrienden van' en dus ook heel divers. Ze gaan er soms wel van uit dat je al een beetje kunt koken. Ze zijn af en toe wat summier beschreven, soms lijk je uit 300 gram ingrediënten 20 stukjes van 20 gram te moeten halen, maar als je zelf blijft nadenken, de inspiratie goed gebruikt en geniet van de variaties, dan heb je jaren lol van dit boek.

Aperitiefbroodjes met olijven van pag. 145

Je wordt meegetrokken in de strijd om de kruidkoek: waar komt het origineel vandaan?
Je krijgt eindelijk antwoord op de vraag of eieren nu wel of niet in de koelkast moeten worden bewaard, welke kazen draden trekken en wat er echt niet in een Salade Niçoise mag.

Eigenlijk is het een boek dat niet te bespreken is. Er staat zoveel in, is zo kleurrijk en afwisselend, dat elke beschrijving die je er van geeft eigenlijk niet voldoende is.

Wij zeggen: zet 'm op je verlanglijstje! Het is een prachtig boek om cadeau te krijgen of te geven.

Knapperige koekjes van courgette

Courgettekoekjes uit de oven

Als ik een maaltijd bedenk, dan begin ik vaak met de keuze voor welke vis of wat voor vlees. En dat is eigenaardig, want als iemand vraagt wat wij vanavond gaan eten, begin ik toch vaak met het benoemen van de groente. Dat heb ik, denk ik, van huis uit meegekregen. Vroeger aten wij spinazie met vis, bloemkool met saucijsjes, andijviestampot met spekjes etc.
In een restaurant is dat nooit zo. Daar kies je op basis van vlees, vis, kaas etc.

Nu praten we heel anders over ons eten. Niet in de laatste plaats door alle aandacht voor koken in de vele kookprogramma's, blogs en prachtige kookboeken. Daar horen en lezen we over een bittertje, een zuurtje, een knappertje, umami etc. En, niet te vergeten... het mondgevoel ;-)

Daar moest ik gisteren aan denken toen ik een fijne pan vol sappige kippendijtjes in creme fraiche en witte wijn op had staan. Daar zou pasta bij gaan en courgette. En ineens had ik zin om daar een knappertje van te maken. En dit is het geworden.

Dit heb je nodig:

1 courgette
2 eieren
100 gram bloem
50 gram panko (of paneermeel, maar dat is eigenlijk een beetje te fijn)
zout, peper, chilipoeder, knoflook, of kruiden die goed bij je overige gerechten passen.
beetje olie

Dit ga je doen:

Verwarm de oven op 230 graden.
Bekleed een bakblik met bakpapier en kwast hier wat olie over.

Snijd de courgette in niet te dikke plakjes. Ongeveer 3 mm.
Doe ze, samen met de bloem in een plastic zak, die je goed dichtmaakt. Hussel het geheel, zodat alle plakjes een laagje bloem oppikken.

Kluts 2 eieren in een kommetje, doe de broodkruimels in een andere kom. Doe de kruiden die je gekozen hebt door het broodkruim en roer het even door.

Haal elk plakje courgette door het ei, laat wat uitdruipen en haal door de broodkruimels. Je kunt dit per plakje nog een keer herhalen, als je een lekkere dikke korst wenst, ik heb het bij 1 x gelaten.

Leg de plakjes naast elkaar op het bakblik.
Bak 5 tot 6 minuten, draai ze daarna om en bak de andere kant nog 4 tot 5 minuten.

Nu heb je een schaal vol knappertjes met een heerlijk mondgevoel...
Geniet!
BewarenBewaren