Sinaasappelsalade

Zonnig ontbijtje

Als het een natte, druilerige dag is, kun je zo'n behoefte hebben aan zon...

En wat is dan fijner dan die zon gewoon op tafel te zetten?

Ik kreeg dit gerechtje afgelopen zomer in een bed&breakfast in Granada, Andalucia.
Wat een ontdekking!
Fris, zonnig, fruitig en, door de kaneel, verrassend. 

Wat heb je nodig: 

2 of 3 sinaasappels (is een bord vol!)

Olijfolie

Kaneelpoeder

Wat ga je doen:

Snijd de schil met een scherp mes van de (bloed)sinaasappels, zoals op de foto.

Snijd daarna de vruchten overlangs in plakjes van ca. een halve centimeter dik.

Leg ze als een zonnige waaier op een bordje of plank.
Besprenkel heel licht met mooie olijfolie en bestrooi daarna met kaneel.

Verrassend!

Gegrilde aubergine

Familie van de Nachtschade

Mijn eerste kennismaking met de paarse aubergine was vooral die mooie kleur.
En dat ik me er geen raad mee wist: ik gooide maar olie in de pan en de plakken aubergine werden vetter en vetter, net sponzen!

Inmiddels heb ik voor deze heerlijk veelzijdige groente, eigenlijk een vrucht, een betere bereiding gevonden.

Zorg wel dat je aubergine gaar eet. Je kan anders last van je maag krijgen. De vrucht is een familielid van de nachtschade en bevat solanine, dat giftig is en bitter smaakt.

Snijd de aubergine in lange of ronde plakken, tussen een halve en hele cm dik.
Besprenkel ze met zout, dek ze af en laat een halfuurtje staan, eventueel met iets zwaars erop.

Dep de plakken met keukenpapier droog en kwast ze dan aan beide zijden in met olijfolie. Je kan wat fijngesneden knoflook of kruiden aan de olie toevoegen.
Gril de plakken om en om in een grillpan of op een rooster in een hete oven.

Nu zijn ze klaar voor de bereiding van een salade (zie ook 'deze appel is eigenlijk bes'), of een Italiaans broodje met aubergine, tomaat, basilicum en gesmolten mozzarella, of maak er een rolletje van gevuld met gekruid gehakt, of gebruik de gegrilde plakken in plaats van pastavellen in een lasagna. Bij de Grieken wordt het dan moussaka.

Eggplant

Waarom aubergine in het Engels eggplant heet

In 1982 woonden we een tijdje in Oregon, USA. 
Wij werden door een Amerikaanse kennis uitgenodigd voor 'a typical Dutch dinner'. 
Aandoenlijk lief en we waren dan ook erg nieuwsgierig wat onze vriendin op tafel zou zetten. 

Er kwam een ovenschotel met een bruinige, zachte vulling. 
Lekker, maar wij hadden werkelijk geen idee wat we aten. 
We herkenden niets. 
De smaak zei ons niets, het uiterlijk niet, de structuur niet. 
Een raadsel. 

Onze gastvrouw vroeg inmiddels of ze deze 'typical Dutch vegetable' op de juiste wijze bereid had... 
Hoe kom je er dan nog achter wat je eet, als je niet wilt laten weten dat je echt geen idee hebt!

En ineens schoot me de juiste vraag binnen: 'It's marvellous! But I'm so curious how you call this vegetable'. En toen zei ze eggplant. 
We waren geen steek verder. Geen idee waar ze het over had.

Terug in het appartement zochten we eggplant gelijk op in het woordenboek: aubergine.
Ik help je er even aan herinneren dat dit speelde in 1982, Google nog niet geboren was en wij in Nederland nog niet zoveel import hadden van exotische groenten, dus ook aubergine kenden wij niet. Daarnaast was de kleur aubergine en de kleur van eieren ook onverenigbaar. 

We vergaten het voorval, het zou een mysterie blijven. 
Totdat wij, rond 1992, een dikke 10 jaar later dus, in de Dordogne een historische botanische tuin bezochten. En wat zie ik daar aan een plantje hangen? Eieren!
Met een steelaanzet van de ons inmiddels bekende aubergine. Het mysterie was opgelost. Dit is de oervorm van aubergine.

Gisteren kocht ik een zakje eggplants bij een oosterse winkel in Amsterdam. Ze herinneren mij altijd aan het feest van de ontdekking!

Bietensalade

Retro in een modern jasje

Net op kamers maakte ik voor een verjaardagsfeestje graag een haringsalade met bietjes. Die haringen waren een aanslag op mijn studentenbudget, maar de salade bleef een feestnummer.

Toen: bietjes, haringen en augurken in stukjes snijden en een uitje snipperen.
Een dressing maken van een lepel mayo, mosterd en azijn.
Peper, zout en een beetje honing naar smaak.
De salade de tijd geven in te trekken. Bovenop wat partjes augurk en ei. Daarvoor was immers die handige eisnijder, die een ei in zes mooie partjes snijdt.

Nu: zijn er diverse bietjes te krijgen, onder andere de rood-witte Choggia-biet.
Die is rauw in heel dunne plakjes ook heel lekker!
Samen met wat sliertjes citroenschil, die je in wat citroensap en olijfolie weekt, wordt zo'n salade op zich al een feest.
In plaats van mayo gebruik ik nu een scheutje notenolie, en in plaats van mosterd mierikswortel.
Oh ja, nu is er ook van die lekkere balsamico-azijn, dan kan je de honing weglaten.

Kipsalade

Kip, bleekselderij en mandarijntjes: een retro salade

Vanmiddag een familiebijeenkomst en we nemen allemaal 'iets' mee.  

Dat 'iets' ontaardt bij mij vaak in een eindeloos wikken en wegen.
Wat ga ik maken.
Wat vinden de meeste mensen lekker?
Wat is verrassend?
Kan ik het makkelijk vervoeren? Wil ik iets kouds maken of iets wat nog opgewarmd moet worden?

Kortom: keuzestress.
Niet te verwarren met keukenstress, want wat ik ook ga maken, ik vind het leuk.

Vandaag gekozen voor een retrosalade. Deze nam ik in de 80-er jaren vaak mee voor picknicks. Ben benieuwd of hij in 2014 nog in de smaak valt. 

Wat heb je nodig:

1 kilo kip (liever geen kipfilets; de botten geven veel smaak af!)

blikje mandarijntjes

struik bleekselderij (helft voor de bouillon, helft voor de salade)

1 bosje peterselie

een paar worteltjes of winterpeen

1 ui

2 bouillonblokjes

peper en evt. zout

1 ons ongezouten walnoten

4 el. mayonaise

4 el. magere yoghurt

klein potje zure room (125 ml)
1/2 citroen

kerriepoeder

Wat ga je doen:

Neem een hele kip of een kilo dijen, bouten of kipkarbo's.
Zet anderhalf liter water op met flink wat verse kruiden, bijvoorbeeld platte peterselie, een grof gesneden grote ui en een paar stukken bleekselderij en wortels.
Het maakt niet uit hoeveel, het gaat er om de kip meer smaak te geven.

Voeg 2 bouillonblokjes toe en wat peper.
Leg de kip(stukken) er in als het water kookt en breng weer aan de kook.
Zet iets lager en laat een uurtje pruttelen.

Haal de kip uit het vocht en laat wat afkoelen.
Haal daarna het vlees van de botten en snijd het eventueel wat fijn.

Tot hier kun je dat al een dag van te voren doen.
Zet de kip dan wel in de koelkast.
De bouillon kun je zeven en invriezen. Ik zal daar later nog iets mee maken, dan kun je het weer gebruiken. De gekookte groente worden in dit recept verder niet gebruikt.

Voor de salade snijd je een halve stronk bleekselderij in dunne plakjes.
Laat een blikje mandarijntjes (ja, ja, 80'er jaren!) uitlekken en voeg toe aan de groente.
Rooster 100 gram walnoten in een droge koekenpan, laat even afkoelen en hak ze grof.
Voeg de groente en de noten toe aan de kip en meng lekker met je handen. 

Maak een sausje van een bekertje zure room, 4 el mayonaise en 4 el magere yoghurt.
Voeg hier sap van een halve citroen aan toe en flink veel kerriepoeder (naar smaak). Meng dit door het kip-groentemengsel.

Lekker met grof bruinbrood, hoewel we het vroeger natuurlijk op een wit stokje deden...

Granaatappelpitjes

Kind kan de was doen

Zonder spatten de pitjes uit een granaatappel krijgen?
Ach, weet je wat? Ik laat het je gelijk zien.

Je snijdt de granaatappel dwars door en slaat dan met de bolle kant van een pollepel op de schil.
De pitjes vallen er zo uit.
Houd daarbij de halve granaatappel vlak boven een kom.

Auberginesalade met granaatappel

Deze appel is eigenlijk bes

Vandaag had ik een kookdate met zus Karin en haar vriendin Hetty.

In de Landmarkt boer Ted, de knolselderijteler, ontmoet en zijn ovaalburgers geproefd. Niet gek hoor: knolselderijpuree met een krokant jasje.

Daarna alle ingrediënten gescoord voor een Ottolenghi menu.
Vooraf de salade van geroosterde aubergine, pijnboom- en granaatappelpitjes, basilicum en saffraanyoghurt-dressing.
Was fijn.
Weet jij al hoe je zonder spatten de pitjes uit een granaatappel kan halen?

Rode kool met cranberry's

Rode kool is een feest

Het stormt buiten.
Ik weet niet wat andere mensen doen met dit weer, maar ik haal snel de boodschappen en plan een heerlijk dagje thuis.

Omdat ik een heel fotogenieke groente wilde hebben, heb ik gekozen voor een rode kool.
Wat een feest is dat. Om te fotograferen, maar zeker ook om te eten.

Wat heb je nodig:

1 rode kool
300 ml. witte wijn (of water)
1 zak verse cranberry's
balsamicoazijn
50 gram boter
zout/peper

Wat ga je doen:

Verwijder de buitenste bladeren van de rode kool en snijd hem in parten snijden.
Dan foto's maken ;-)

Verwijder de stronk en snijd de parten in reepjes.
Verhit de boter in wok of hapjespan en roerbak de kool ongeveer 5 minuten. Voeg dan de cranberry's met wijn/water, snuf zout en een scheut balsamico-azijn toe.
Breng aan de kook en doe het deksel op de pan.
Stoof naar smaak (knapperig of niet) tussen de 15 en 30 minuten.
Naar smaak nog zout en peper toevoegen.

Combineer bijvoorbeeld met aardappelpuree, gebakken appeltjes of smashed patatoes.